نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران.
2 استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق ، دانشگاه قم، قم، ایران.
چکیده
شیوع ویروس کووید-19 بحران جهانی بیسابقهایست که حتی مراکز داوری در دنیا را به چالش کشانده است. امروزه مراکز پیشرفته داوری در جهان مجبور به ایجاد تغییرات سریع در نحوه عملکرد خود و استفاده از داوری مجازی شدهاند و اکنون با ابزار کنفرانس از راه دور به جلو حرکت میکنند. مراکز داوری ایرانی نیز نیازمند استفاده از انواع داوری مجازی به خصوص داوری ویدئوکنفرانسی هستند. اما صرف استفاده از فناوری مزیت نخواهد بود چنانچه اصول دادرسی مانند اصل تناظر و رازداری رعایت نشود یا امکان مدیریت زمان و هزینه داوری وجود نداشته باشد. هماکنون مراکز داوری آمریکا از داوری ویدئوکنفرانسی به عنوان راهحلی در مقابله با معضل کرونا استفاده میکنند و در این راستا دستورالعملهای مختلفی صادر کردهاند. مرکز داوری اتاق بازرگانی ایران نیز راهنمایی برای برگزاری جلسات داوری مجازی صادر کرده است. اکنون این پرسش مطرح است که با وجود چالشهایی مانند افشاء اطلاعات کاربران، ضایعشدن حقوق یک طرف و اختلالات فنی، برای مدیریت داوری در فضای ویدئوکنفرانسی باید چه اقداماتی انجام شود تا اختلافات به بهترین وجه پایان یابد؟ این پژوهش با رجوع به دستورالعملهای مراکز داوری آمریکا و مقایسه آن با راهنماییهای مرکز داوری اتاق ایران به این پرسش پاسخ میدهد.
کلیدواژهها
کتابنامه
سایتهای اینترنتی