نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشکده معارف اسلامی و حقوق دانشگاه امام صادق علیهالسلام، تهران، ایران.
چکیده
در خصوص شیوع بیماری کشنده و همهگیر کووید -19 پرسشهای حقوقی متعددی در حوزه سلامتی، اقتصادی، سیاسی و حقوقی ایجاد شد که نیازمند پاسخگویی نظامهای مختلف تصمیمگیرنده ازجمله نظام حقوقی به این پرسشهاست. ازجمله، این پاندمی سبب شد پدیده مسکن به عنوان یکی از این بحرانهای کلیدی مطرح شود تا علمای مسکن در سراسر جهان برای مداخله در این وضعیت اضطراری مسکن بسیج شوند. فاصلهگذاری اجتماعی، قرنطینه کردن، کاهش درآمد خانوارها با دورههای طولانی از تعطیلی یا تعدیل نیرو و در نتیجه عدم توانایی پرداخت اجارهبها، از مهمترین اموری است که دسترسی مردم به مسکن ایمن را با چالش روبهرو کرده است. کشورهای مختلف با اتخاذ سیاستهای کوتاهمدت و بلندمدت در راه برطرف کردن این مشکلات که به نوعی حساسترین مخاطب آن، مستأجران هستند، برآمدند. در این پژوهش با مطالعه تطبیقی نظام حقوقی بریتانیا به عنوان یکی از کشورهای فعال این حوزه، درصدد بررسی تصمیمهای حقوقی این نظام حقوقی و ارزیابی نقاط ضعف تصمیمگیریهای همعرض در ایران هستیم.
کلیدواژهها
کتابنامه