نقش دیوان عدالت اداری در حمایت از حقوق زنان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، البرز، ایران

2 استادیار دانشکده علوم انسانی دانشگاه شاهد، تهران، ایران.

چکیده

امروزه حقوق زن و خانواده امر بسیار مهمی برای همه جوامع بشری است که همیشه در معرض تعدی و تجاوز از سوی حکومت­ها بوده است. در ایران در راستای تحقق و تضمین حقوق شهروندی از جمله حقوق زنان به موجب اصل 173 قانون اساسی، مرجعی تحت عنوان دیوان عدالت اداری تشکیل شده است. هدف اصلی پژوهش حاضر، نقش دیوان عدالت اداری در حمایت از حقوق زنان است. در این تحقیق از روش تحلیلی، توصیفی استفاده شده است. نگارنده در پی پاسخ به این سؤال است که نقش دیوان عدالت اداری در تضمین رعایت حقوق زنان چیست؟ نتایج حاصل از پژوهش نشان می­دهد که حاکمیت دیدگاه­های منفی نسبت به زنان و وجود محرومیت­های جدی سبب شده که امروزه برای اصلاح این معضل به زنان توجه خاصی مبذول شود. دیوان عدالت اداری باید به افراد و گروه‌هایی که به طور سنتی با دشواری‌هایی در اجرای حقوقشان برخوردارند، خصوصاً ‌زنان، توجه ویژه­ای مبذول دارد. می‌بایست با گسترش صلاحیت دیوان، آشنا ساختن زنان با حقوق خود، تلاش در جهت تثبیت حقوق زنان با موازین شرعی و قانونی و محدود ساختن تصدی‌گری دولت، موقعیت دیوان به شکلی ارتقاء داده شود که شهروندان بالاخص زنان جامعه، هیچ هراسی برای عدم اجرای عدالت و حقوق خود نداشته باشند و نظام مطلوب دادرسی برای دسترسی این افراد آسیب­پذیر به حقوقشان طراحی گردد.

کلیدواژه‌ها

  1. بادینی، حسن (1385). جزوه درسی حقوق تأمین اجتماعی دوره کارشناسی. دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، نیمسال دوم سال تحصیلی.
  2. بادینی، حسن (1390). «دشورای‌های مربوط به تضمین حق تأمین اجتماعی در نظام قانونی ایران». همایش دولت وتضمینات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، انتشارات دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
  3. برلین، آیزایا (1368). چهار مقاله درباره آزادی. ترجمه محمدعلی موحد. تهران: خوارزمی.
  4. خامنه‌ای، سیدعلی (1385)، زن از دیدگاه مقام معظم رهبری، تهران: بیطرفان.
  5. دنی، پیترز (1388). تأمین اجتماعی مقدمه­ای بر اصول اساسی. ترجمه و تحقیق فراز فیروزمندی و سمیره احمدی، تهران: شهر دانش.
  6. شایگان، فریده (1372). «نظام ملل متحد و حقوق زن». مجله سیاست خارجی، سال هفتم، (4)، صص. 855-882.
  7. شهنایی، خلیل (1386). «جایگاه دیوان عدالت اداری در تأمین عدالت اداری و اجتماعی». پژوهش‌نامه حقوقی، (1)، صص. 43-44.
  8. صفاریان، محسن و مرادی، علی (1398). «شناخت عوامل اقتصادی اجتماعی مرتبط با عاملیت زنان در جامعه (مورد مطالعه شهر کرمانشاه)». فصلنامه مطالعات زنان و خانواده (پژوهشکده زنان دانشگاه الزهراء)، (3)، ص. 153-192.
  9. عراقی، سید عزت­الله و رنجبریان، امیرحسین (1385). تحول حقوق بین­المللی کار. تهران: انتشارت مؤسسه کار و تأمین اجتماعی.
  10. فروغی، عارف و خدامی پور، احمد (1399). «مدیران زن و قدرت مدیر عامل». پژوهش‌نامه زنان (پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی)، 11(34)، صص. 93-114.
  11. فلاح‌زاده، علی‌محمد (1387). «مراجع کنترل مصوبات دولتی در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران (با تأکید بر کنترل مبتنی بر اقنون اساسی)». دیدگاه‌های حقوقی، دانشکده علوم قضائی و خدمات اداری، (44 و 45)، صص. 131-146.
  12. معاونت حقوقی و امور مجلس سازمان تامین اجتماعی (1384)، مجموعه قوانین و مقررات راجع به بیمه‌های اختیاری ( ادامه بیمه به صورت اختیاری، حرف و مشاغل آزاد و بیمه قالیبافان)/ تهیه و تنظیم (دفتر امور قوانین و مقررات).
  13. مصفّا، نسرین (1375). مشارکت سیاسی زنان در ایران. تهران: وزارت امور خارجه.
  14. نوروزی، قدرت‌الله (1389). «نقش دیوان عدالت اداری در توسعه و حمایت از حقوق بشر». مجله تحقیقات حقوقی تطبیقی ایران و بین‌الملل، 3(7)، صص. 149-172.

 

  1. Office of the High Commisioner for Human Right, Fact Sheet no. 22, Discrimination against Women