Human Rights and Citizenship

Feasibility study of the realization of the concept of sovereignty as a condition of citizenship rights; from MASHROOTEH to Islamic Revolution

Document Type : Original Article

Author

Department of Islamic studies and Public Law, ده Faculty of Islamic studies and Law, Imam Sadegh (AS) University, Tehran, Iran

Abstract

Sovereignty is one of the most fundamental concepts of public law and politics, and any change in it affects the whole of public law and politics and the relationship of power with people. Citizenship- and citizenship rights - is also the expression of a situation in which, due to the individual's relationship with the sovereignty, rights and obligations are created for the individual. The question of the present inquiry was "Study of the concept of sovereignty as a legal-historical phenomenon beyond the two MASHROOTEH and the Islamic revolution."in order to find out what concept has been realized as sovereignty after two revolution (MASHROOTEH revolution and Islamic revolution).
The result and outcome of this inquiry was that the concept of sovereignty in modern Iran always has been a fragmented and has never been able to be a unit to explanation itself. This fragmentation was/ is the result of the efforts of opposed forces -in different eras- and their influence in the formation of this concept in the Iranian legal system.
The present inquiry has clarified the historical phenomenon of sovereignty by examining the legal doctrines and statements of opposed currents with the method of inferential, interpretive and reasoning, in the form of documents, and referring to the text of lawyers and expressing their theories. The present inquiry has tried to formulate the phenomenon of sovereignty to prove this fragmentation.

Keywords

  1. قرآن کریم.
  2. آخوندزاده، میرزا فتحعلی (۱۳۵۱). مقالات. تهران: انتشارات آوا.
  3. آدمیت، فریدون (۱۳۴۹). ان‍دی‍ش‍ه‌ه‍ای‌ م‍ی‍رزا ف‍ت‍ح‍ع‍ل‍ی‌ آخ‍ون‍دزاده. تهران: خوارزمی.
  4. جمعی از نویسندگان نهضت آزادی (۱۳۶۷). تفصیل و تحلیل ولایت مطلقه فقیه. تهران: بی‌نا.
  5. حکمی‌زاده، علی‌اکبر (۱۳۲۲). اسرار هزارساله. تهران: نشریه پرچم.
  6. خانی، محمد (۲۰۱۱). «نظارت مجتهدان بر قانون اساسی مشروطه: نمونه؛ آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی». نشریه پیام بهارستان، 3(10).
  7. خمینی، روح‌الله (بی‌تا). کشف اسرار. بی‌جا، بی‌نا.
  8. خمینی، روح‌الله (۱۳۶۶). صحیفه امام. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه).
  9. دانش‌کیا، ‌محمد‌حسین (۱۳۸۸). «بررسی اجرای اصل دوم متمم قانون اساسی مشروطه». مطالعات انقلاب اسلامی، 16(5)، 179-210.
  10. دوگی، لئون (۱۳۹۳). دروس حقوق عمومی (ترجمه محمدرضا ویژه). ت‍ه‍ران: نشر میزان.
  11. دولت‌آبادی، یحیی (۱۳۷۱). حیات یحیی. تهران: عطارد: فردوس.
  12. روسو، ژان ژاک (۱۳۴۱). قرارداد اجتماعی (ترجمه غلامحسین زیرک‌زاده). تهران: شرکت سهامی چهر.
  13. صورت مشروح مذاکرات مجلس (1364). بررسی نهایی قانون اساسی جمهوری اسلامی، جلد اول ـ جلسه اول تا سی و یکم، تهران: اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی.
  14. فتحی، علی‌اشرف (۱۳۹۳). قانون به قرائت فقهای قم: http://mobahesat.ir/3152
  15. فروغی، محمدعلی (۱۳۹۶). حقوق اساسی یعنی آداب مشروطیت دول. استانبول: بی‌نا.
  16. مستشار‌الدوله، میرزا یوسف خان (بی‌تا). رساله یک کلمه. بی‌جا: بی‌نا.
  17. ناظم‌الاسلام کرمانی، میرزامحمد (۱۳۹۴). تاریخ بیداری ایرانیان. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
  18. نائینی، محمدحسین (بی‌تا). تنبیة الامة و تنزیة الملة. بی‌جا: بی‌نا.
  19. نورائی، فرشته (۱۳۵۲). «اصول عقاید سیاسی میرزا ملکم خان ناظم الدوله». نگین تیر، (98)، صص. 23-27 و 52-56.
  20. نوری، فضل‌الله (۱۳۷۲). تذکرة الغافل و ارشاد الجاهل. نسخه خطی، بی‌جا: بی‌نا.
  21. هابز، توماس (۱۳۹۸). لویاتان (ترجمه حسین بشیریه). تهران: نشر نی.

 

  1. Adl, Manṣūr al-Salṭanah-yi (1327). Ḥuqūq-i asāsī, yā, uṣūl-i mashrūṭīyat. Tehran.
  2. Bodin, Jean and Franklin, Julian H. (1992). On sovereignty. Four chapters from the six books of the commonwealth. Cambridge: Cambridge University Press (Cambridge texts in the history of political thought).
  3. Curzon, L. B. and Richards, Paul (2007). The Longman dictionary of law. 7th ed. Harlow: Pearson Education Limited.
  4. Garner, Bryan A. and Black, Henry Campbell (2009). Black's law dictionary. 9th ed. St. Paul, MN: West.
  5. Ḫumainī, Rūḥallāh Mūsawī (2014). Ṣaḥīfa-i Imām. Maǧmūʻa-i āt̲ār: bayānāt, payāmhā, muṣāḥabahā, aḥkām, iǧāzāt-i šarʻī wa nāmahā. Čāp-i 6 (21).
  6. Javāhirī, Maryam (1380, 2001 or 2002). Naqsh-i ʻulamā dar anjumanhā va aḥzāb-i dawrān-i mashrūṭīyat. 1284-1299. Chāp-i 1. Tihrān: Markaz-i Asnād-i Inqilāb-i Islāmī (Intishārāt-i Markaz-i Asnād-i Inqilāb-i Islāmī, 27).
  7. Kātūziyān, Nāṣir (1387, 2008): Muqaddimah-iʿilmī-i ḥuqūq wa muṭālaʿah dar niẓām-i ḥuqūqī-i Irān. Čāp 56. Tihrān: Širkat-i Sahāmī-i Intišār.
  8. Khomeini, Ruhollah (1389 [2010 or 2011). Vilāyat-i faqīh. Ḥukūmat-i Islāmī. Chāp-i 21. Tihrān: Muʼassasah-i Tanẓīm va Nashr-i Ās̲ār-i Imām Khumaynī.
  9. Martin, E. A. and Law, Jonathan (2006). A dictionary of law. 6th ed. New York: Oxford University Press.

 

Human Rights and Citizenship
Volume 2, Issue 1 - Serial Number 3
May 2017
Pages 87-106